ZTE

آشنایی با سوئیچ

ابتدا قبل از هر چیزی در تاریخچه ی مرکز تلفن باید مفهوم سوئیچینگ را بیان شود. سوئیچ کلیه ی تجهیزاتی است که در مرکز تلفن موجب برقراری یک ارتباط مکالمه ای می شود. تمام اصول و قوانین عمل سوئیچ را سوئیچینگ می گویند. سوئیچ خود داری انواعی است:

1. سوئیچ استراگر: به وسیله ی انتخاب کننده (سلکتور) عمل می کند. ساده ترین آن، یک محوری است. یک بازوی اتصال روی آن قرار می گیرد که در مواقع لروزم، با چرخش مکانیکی، چندین کنتاکت انجام می دهد. این مرکز تلفن، دو مرحله ای است که می تواند صد ارتباط تلفنی را ابتدا سوئیچ و سپس وصل کند. مرحله های پیچده تر آن با چند مرحله سوئیچ انجام می گیرد که می تواند بیش از هزار تلفن را سوئیچ و وصل کند. قبلا گفته شد به این نوع، سوئیچینگ را در تاریخچه ی مرکز تلفن، قدم به قدم می گویند.
2. سوئیچEMD:  در این سیستم هر سلکتور مدار کنترلی مخصوص به خود را دارد. استفاده از سلکتورِ دو بازو (مثل سیستم استراگر) اتومانیک برای این بود تا سلکتور ها فقط در یک جهت حرکت داشته باشند. یک بازو روی شماره ی مشترک مبدا و یک بازو روی شماره ی گرفته شده می چرخید و سلکتور، مرحله ی دوم را انتخاب می کرد.
3. سوئیچ کراس بارXB (تقاطع میله ای): با کنترل اتوماتیک، دستور کار را از یک کنترل مرکزی می گرفت. شبیه سوئیچ های استراگر است. با تقاطع میله ها، شماره یک مشترک حاصل می شد.
4. سوئیچ کراس پوینتXP ( تقاطع نقطه ای): این سوئیچ حجم زیادی داشت. در این سیستم که از تعدادی رله استفاده می شد با گرفتن شماره، رله ی مربوط جذب شده و با زنجیره ای از رله ها، امکان اتصال دو مشترک تلفن را به وجود می آید. با ساختار ماتریس رله ای (بسته شدن رله هایی که در تقاطع مسیرها هستند) می توانستند هر تعداد مشترکی که می خواهند را سوئیچ کنند و همین اتفاق، نقطه ی عطف تاریخچه ی مرکز تلفن است. تعداد مدارهای کنترلی، از طریق کنترل متمرکز(با استفاده از ماتریس های کوچک تر با تعداد زیاد و اتصال هر ماتریس به ماتریس های مرحله بعد) کاسته شد.
5. سوئیچ الکترونیک: در مسیر تاریخچه ی مرکز تلفن، اولین مرکز تلفن الکترونیکی با ساخت سوئیچ از قطعات الکترونیکی مثل ترانزیستور و دیود، شروع به کار کرد. با استفاده از برنامه های ذخیره شده بر روی کامپیوتر، شماره های گرفته شده توسط مشترک شناسایی شده، در نتیجه مدار سوئیچ لازم را برای ارتباط دو مشترک برقرار می شد. قسمت کنترلی این سیستم به صورت متمرکز است.
6. سوئیچ دیجیتال: امروزه در اکثر مراکز تلفن از سویچ های دیجیتال استفاده می شود. این سیستم با پیشرفت ICهای دیجیتالی و تبدیل مبدل های آنالوگ به دیجیتال، به جایگزین شدن با سیستم های سوئیچ مخابراتی پرداخت.
7. سوئیچ IP: آخرین نسل از تاریخچه ی مرکز تلفن، یعنی سوئیچ IP اطلاعات در قطعات کوچکی به نام Packet تقسیم شده و با اضافه کردن اطلاعات لازم برای بازسازی اصل پیام هر packet جداگانه به مرکز سوئیچ ارسال می شود. در این مراکز به سیم کشی و کابل نیازی نیست از  شبکه کامپیوتری آن سازمان، برای ارتباطات مرکز تلفن استفاده می کند.

سوئیچ های کم ظرفیت ZTE

از نظر مخابراتی مراکز به دو دسته کم ظرفیت (1000 شماره)  و پرظرفیت (بیش از 1000 شماره) تقسیم می شوند، اما چرا این مطلب را در این قسمت عنوان کردم ؟ :

سالها پیش بنده قرارداد تاسیسات کارگاهی و اجرای پروژه توزیع برق یک برج 96 واحدی متعلق به تعاونی مسکن فرهنگیان را امضاء نموده و مشغول شدم.

البته این موضوع مربوط به سال 78 می باشد .

پس از اجرای پروژه و تحویل آن به مالکان یکی از دغدغه های سازندگان این پروژه ها و ادارات خدماتی ، انشعابات آب و برق و گاز و تلفن می باشد .

چون این املاک در گذشته یک خانه ویلایی و یا بعضا یک باغ بوده اند با یک خط تلفن و یک انشعاب ضعیف آب و گاز و برق ولی اکنون به 100 واحد مسکونی تبدیل شده اند و کافیست این را از نگاه محله یا خیایانی که 10 پروژه مانند پروژه فوق در آ« اجرا شده ببینید.

آنگاه، رساندن امکانات خدماتی در این وسعت شاید برای بعضی از ارگانها محال باشد از جمله مخابرات .

پس از درخواستهای مکرر ساکنین در خصوص تلفن و عدم وجود امکانات زیرساختی مانند کابل در محل، ابتدا مخابرات با مودمهای PCM اقدام به واگذاری چندین خط نمود ولی تقاضای مردم بیش از این چیزها بود.

سرانجام مخابرات ضمن هماهنگی با مجریان پروژه تصمیم گرفت به جای کابل کشی تلفن از مرکز مخابرات تا محل پروژه یک سوئیچ کم ظرفیت در ساختمان نصب کند، به عبارتی “مخابرات را به اینجا بیاورد” . بنابراین یک سوئیچ کم ظرفیت از نوع ZTE با هماهنگی مخابرات و ما در آن ساختمان نصب شد که این سوئیچ با همان مودم های E1 که در مبحث خطوط 4 یا 5 شماره گفتم به مرکز مخابرات متصل بود . یعنی به عبارتی با 2 زوج سیم مسی بیش از 128 خط تلفن در ساختمان ایجاد شد و طی چند روز کلیه نیازهای مخابراتی ساکنین مرتفع گردید . فقط مشکل این خطوط دیجیتال عدم امکان استفاده از اینترنت پرسرعت ADSL می باشد چون برای چنین امری نیاز به یک زوج سیم مسی از مشترک تا مرکز می باشد که در این سیستم وجود ندارد.

یعنی به عبارتی با 2 زوج سیم مسی بیش از 128 خط تلفن در ساختمان ایجاد شد و طی چند روز کلیه نیازهای مخابراتی ساکنین مرتفع گردید . فقط مشکل این خطوط دیجیتال عدم امکان استفاده از اینترنت پرسرعت ADSL می باشد چون برای چنین امری نیاز به یک زوج سیم مسی از مشترک تا مرکز می باشد که در این سیستم وجود ندارد.

چگونگی حل مشکل

سرانجام مخابرات ضمن هماهنگی با مجریان پروژه تصمیم گرفت، به جای کابل کشی تلفن از مرکز مخابرات تا محل پروژه یک سوئیچ کم ظرفیت در ساختمان نصب کند تا اصطلاحا “مخابرات را به اینجا بیاورد” . بنابراین یک سوئیچ کم ظرفیت از نوع ZTE با هماهنگی مخابرات و ما در آن ساختمان نصب شد که این سوئیچ با همان مودم های E1 که در مبحث خطوط 4 یا 5 شماره گفتم به مرکز مخابرات متصل بود . یعنی به عبارتی با 2 زوج سیم مسی بیش از 128 خط تلفن در ساختمان ایجاد شد و طی چند روز کلیه نیازهای مخابراتی ساکنین مرتفع گردید . فقط مشکل این خطوط دیجیتال عدم امکان استفاده از اینترنت پرسرعت ADSL می باشد چون برای چنین امری نیاز به یک زوج سیم مسی از مشترک تا مرکز می باشد که در این سیستم وجود ندارد.

معضل اینترنت

البته برای حل این مشکل هم بنده ضمن هماهنگی بایک شرکت اینترنتی DSLAM ایشان را بعد از سوئیچ مخابرات نصب کردم و امکان واگذاری اینترنت ADSL هم برای ساکنین مهیا شد.

منبع معرفی سوئیچ : https://central.ir.center