سفرنامه ژاپن

شروع به سفر

پس از مطلبی که درخصوص دریافت ویزا نوشتم، اکنون چگونگی آغاز سفر و سفرنامه ژاپن را در ادامه می نویسم.

بلافاصله بعد از دریافت ویزا، شروع به گشت و گذار و تحقیقات برای خرید بلیط کردم .

من اغلب پروازهای ایرانی را با ماهان انجام می دهم و رده سیلور را در باشکاه مشتریان آن دارم.

پروازهای خارجی رو هم با هواپیمایی قطری انجام میدم، درسته رفت و برگشت تا دوحه خیلی وقت گیر هست ولی به کیفیت بالای پرواز و خصوصا هواپیماهای نو و پیشرفته ای که داره می ازره. مثلا برای پرواز دوحه به پاریس از هواپیمای (A380-800) استفاده می کنه، برای خودش با گنجایش 853 مسافر عظمتی هست.

خرید بلیط

پس از مشاهده قیمتهای سربه فلک کشیده بلیط ها که به عنوان مثال : برای لوفتهانزا 20 میلیون تومان ، برای قطر هم 14 میلیون تومان بود، به ناچار گزینه های ایرفلوت روسیه و ترکیش رو با حدود 9 تومان پیدا کردم . بدم نمیومد با توجه به ترانزیت در مسکو یک سری هم به روسیه بزنم ، شنیده بودم که ایران و روسیه لغو روادید شدن بنابراین یک سر به سایت سفارت زدم و دیدم این خبرا نیست و حتما باید ویزا بگیرم. قیمت دلاری ویزا هم که برای ویزای عادی 80 دلار یک هفته ای و 160 دلار هم برای صدور ویزا 2 روزه بود باعث صرف نظر کردنم شد .

و بلاخره انتخاب نهایی همون پرواز ترکیش شد.باگشت و گذار در سایتهای مختلف دیدم تفاوت چندانی بین خود سایت ترکیش و سایتهای ایرانی نیست ، بنابراین تصمیم گرفتم مستقیم از خود ترکیش خرید کنم . (بعدا که برای دریافت اصل بیلط رفتم، دیدم افرادی که از سایهای متفرقه یا آژانسها خریده بودند رو دفتر ترکیش هیچ ساپورتی نمی کرد و به آژانسها حواله میداد).

در بخش رزرو بلیط یک گزینه هست که چند روز رو به صورت ماتریکس یا همون جدول نشون میده و تلاقی سطر و ستون رو با قیمت مشخص کرده ، به این معنا که اگر شما فورس یا محدودیتی نداشته باشی میتونی با نگاه در این جدول و انتخاب روزهای مختلف به ارزان ترین قیمت بلیط دست پیدا کنیخلاصه با چرخی در سایت به قیمت 6،800،000 تومان رسیدم و تقریبا 6 ماه پرواز ها از مبداء امام خمینی به مقصد فرودگاه ناریتا را بررسی کردم و دیدم در روزها ، فصلها و هفته های مختلف زیر این قیمت دیگه وجود نداره و بلیط رو به مبلغ بالا درجا خریدم و بلیط رو آنلاین دانلود کردم .

پیداشدن همسفر

یکی از دوستانم هم که متوجه برنامه من شده بود تمایلش رو برای همراهی با من اعلام کرد و به من گفت دست نگهدار که با هم بریم ، من چون بلیط رو خریده بودم سریع مدارکش رو گرفتم و تحویل سفارت دادیم که الحمدلله ویزای اونم 4 روزه اومد و باهم هم سفر شدیم . داشتن همسفر مزایا و معایب خودش رو داره ولی در مجموع مزایاش به معایبش غلبه داره ، خلاصه چون یک ماه از خرید من گذشته بود قیمها خیلی تغییر کرده بود و صحبت از 11 میلیون تومان بود ، با جستجوی فراوان و چک کردن در روزهای مختلف بلاخره موفق شدیم با مبلغ 9،500،000 تومان برای ایشون هم توی همون پرواز خودم بلیط بگیرم و سفر آغاز شد …..

ترانزیت فرودگاهی

در سفرهای که ترانزیت دارن اگر زمان ترانزیت زیاد باشه معمولا ایرلاین ها به روشهای مختلفی از مسافران پذیرایی می کنن ، مثلا با اختصاص دادن هتل یا غذا و ….

ترانزیت ما در استانبول 18 ساعت بود و ترکیش به ما یک تور رایگان اسانبول گردی داده بود که باید پس از رسیدن به فرودگاه استانبول و زدن خروجی با مراجعه به دسک رزرو هتل و تور ترکیش یکی از گزینه ای موجود رو انتخاب می کردیم . کلی هم برای این موضوع برنامه ریزی کرده بودیم و خوشحال بودیم که علاوه براینکه وقتمان در فرودگاه هدر نمی رود گردش و تفریح و صبحانه و نهار رایگان هم داریم .

متاسفانه چند هفته بعد از طریق پیغام برروی اپلیکشین ترکیش و دریافت ایمیل متوجه شدیم که ترکیه از فرودگاه جدید و مجلل خود به نام استانبول ایرپورت رونمایی کرده و کلیه پروازهای بین المللی را در تاریخ 6 آوریل در فرودگاه آتاتورک به پایان می رسونه و از ساعت 2 بعد از ظهر در فرودگاه جدید شروع به کار می کنند و به همین دلیل تا تاریخ 13 آوریل توراستانبول برگزار نمی گردد .

شروع سفر

بلاخره سفر آغاز شد و تهران را به مقصد استابول از فرودگاه امام خمینی ترک کردیم ، یک نکته در خصوص پروازهای خارجی اینه که میتونید چند ساعت مونده به پرواز از طریق سایت یا اپلیکیشن کاربردی آن به صورت آنلاین Check-in کرده ، ضمن انتخاب صندلی کارت پرواز دیجیتال رو هم دریافت نمایید.

این گزینه در پروازهای پرجمعیت خیلی مفیده چون زمانی که گیت باز میشه معمولا ترافیک و صف های طولانی ایجاد میشه که این موقع افرادی که بلیط های First Class دارن یا کارت باشگاه مشتریان در رده دوم به بالا و افرادی که آنلاین چکین کردند می توانند بدون تحمل صف کارهای تحویل چمدان و دریافت کارت پرواز رو انجام بدن.

پرواز ساعت 5:30 بود و حدود 3 ساعت طول کشید و درساعت 7:15 به وقت ترکیه در فرودگاه جدید استانبول به زمین نشست . فرودگاه به قدری بزرگ بود که هواپیما همینطور بعد از فرود درحال تاکسی کردن تا رسیدن به گیت خروجی بود .

تصاویر فرودگاه جدید استانبول :

• 

• 

• 

پس از خروج از هواپیما دیگر به سمت ترانزیت بین المللی نرفتیم و به دلیل اینکه ایرانیها برای ورود به ترکیه نیاز به ویزا ندارند به سمت پاسپورت کنترل رفتیم و ضمن خروج از مرز هوایی وارد اسانبول شدیم . بعد از مختصری گشت و گذار و بررسی فرودگاه جدید و امکانات و فضاهای آن به سمت میز رزرو هواپیمایی ترکیه رفتیم و مجددا درباره تور استانبول پرسیدیم که به ما همان جواب قبلی رو دادند و ناچارا به سمت درب خروجی جهت سوارشدن به اتوبوس رفتیم .

باخرید یک عدد اسانبول کارت به مبلغ 6 لیر و شارژ آن برای 2 نفر و هرنفر 18 لیر تا میدان تقسیم سوار اتوبوسهای تشریفانی فردوگاه به سمت میدان تقسیم شدیم . این اوتوبوسها لوکس، دارای مانیتور جلوی هرصندلی و همچنین اینترنت بودند و حدود 1 ساعته ما رو به میدان تقسیم اسانبول رسوندند .

استانبول گردی

علی رغم باران شدیدی که می آمد با گشت و گذار در اسانبول و سوار شدن کشتی های تفریحی کوچک و بازدید از تنگه بسفر و صرف نهار و …. این چند ساعت رو سپری کردیم و شب مجددا باهمون اوتوبوسها به سمت فرودگاه جدید استانبول برگشتیم .

نکته قابل توجه اینه که این اتوبوسها 24 ساعته هستند و نگرانی بابت تعطیل شدن آنها در شب وجود ندارد.

پرواز به توکیو

با رسیدن به فرودگاه به سمت پروازهای خروجی بین المللی رفتیم و پس از درج مهر خروج از ترکیه وارد سالن ترانزیت و آماده برای سوارشدن به هواپیما شدیم . هواپیمای ترکیه به ژاپن که بوئینگ 777 بود بزرگ تر و مجهز تر بود .در این پرواز 12 ساعته 2 بار غذا و 2 بار هم نوشیدنی سر می شود و مثل هواپیما های قطر و امارات امکان استفاده از مانیتور جلوی صندلی جهت دیدن تلویزیون زنده، نمایش فیلمهای سینمایی، بازی کامپیوتری و تماس تلفن بین کابین و بین الملل وجود دارد .

همچنین از سرویس اینترنت WIFI هم میتوانید اسفاده کنید که مقداری از آن رایگان و الباقی رو باید به صورت ساعتی خریداری کنید . در پروازهای بین المللی معمولا به هرنفر یک بالش کوچک، یک پتو ، کیف وسایل شخصی شامل جوراب، مسواک، گوشی صداگیر، چشم بند ، هدفون و … می دهند که در مدت طولانی پرواز کاربرد دارد.چندساعت مانده به فرود مثل پرواز تایلند فرمهای مخصوص گمرک و اداره مهاجرت ژاپن را در اختیار مسافران قرار می دهند تا با حوصله و سر فرصت پر کنند و در فرودگاه دیکه برای این کار معطل نشوند. پرواز در ساعت 1:40 به وقت استانبول شروع شد و در ساعت 19:10 دقیقه به وقت توکیو به ژاپن رسیدیم.

چون در جهت طلوع خورشید حرکت می کردیم با اینکه چند ساعت از پرواز نگذشته بود ولی ظهر شد و آفتاب در اطراف هواپیما نمایان شد .

• 

• 

فرودگاه ناریتا

فرودگاهی که من برای آن بلیط گرفته بودم ، فرودگاه ناریتا ژاپن بود . پس از خروج از هواپیما به سمت Immigration جهت کنترل پاسپورت رفتیم . در آنچا فرمها را از ماگرفتند و لیبل مخصوص ورود به ژاپن را درپاسپورت ما زدند (به جای مهر). یک نکته جالب این بود که برای ورود و خروج خود ژاپنی ها دستگاههایی برای کنترل گذرنامه و ثبت ورود و خروج وجود داشت که محصول شرکت پاناسونیک بود و بدون دخالت هیچ نیروی انسانی انجام می شد .

پس از خروج از قسمت پروازهای ورودی به بخش اصلی فرودگاه رسیدیم که ترمینال 1 فرودگاه ناریتا بود . فرودگاه ناریتا از 3 ترمینال تشکیل شده و در هر ترمینال علاوه بر انواع نقشه ، بروشور ، کتاب و کاالوگ کیوسکهای Information دارای مانیتور لمسی و همچنین کانترهای مخصوص اطلاعات وجود داشت .

کرایه ماشین

من از کمپانی معروف Budget ماشین کرایه کرده بودم که در واچر من نوشته بود پس از رسیدن به فرودگاه به دلیل اینکه نمایندگی این شرکت در فرودگاه وجود ندارد باید به شماره ای که داده بود زنگ بزنیم تا بیان دنبالمون.

من هم چون سیمکارت نداشتم به یکی از کانترهای اطلاعات فرودگاه مراجعه کردم و برگه واچر را نشون دادم ، خانمی که آنجا بود پس از تعظیم و معذرت خواهی همان مطالب رو به ما گفت و باشرکت تماس گرفت و هماهنگ کرد و به ما گفت بریم طبقه چهارم و مقابل یکی از خروجی ها بایستیم تا بیان دنبالمون. دقیقا 15 دقیقه بعد که به ما گفته بودند یک استیشن بزرگ با نام و لوگوی همون کمپانی دنبال ما آمد.

در ژاپن خیابانها برعکس و فرمان ماشینها سمت راست هست ، درست شبیه تایلند و انگلیس ، خوشبختانه چون من تجربه رانندگی در تایلند را داشتم برایم به هیچ عنوان مشکلی نبود.بعد از تحویل مدارک و ارایه واچر ماشین ، فهمیدیم که جمهوری اسلامی ایران علی رغم اینکه اسم ژاپن را در ظهر گواهینامه های بین المللی خود نوشته، متاسفانه مدتی است از کنوانسیون خارج شده .

عملا هیچ توریست ایرانی در ژاپن امکان رانندگی را ندارد و فقط ایرانیانی که اقامت ژاپن را دارند آن هم به شرط دریافت گواهینامه ژاپنی امکان رانندگی در آن کشور رادارند.تنها عامل بازدارنده متاسفانه گواهینامه بود، اتفاقا گواهینامه تایلند را همراه داشتم ولی اعتبار آن تمام شده بود و آن هم کمکی نکرد . سرانجام با نهایت احترام ما را به فرودگاه بازگرداندند.خوب کمی برنامه سفر تغییر کرد و معادلات ما به هم ریخت . بدلیل اینکه فکر می کردیم ماشین خواهیم داشت هتل را رزرو نکرده بودیم که بتوانیم در حومه شهر ها هتل های باکیفیت ارزان بگیریم (قبلا در مقاله سفر به اروپا با خودروی شخصی علت ذکر شده است) .

بازگشت به فرودگاه

پس از بازگشت به فرودگاه کمی سرگردان شدیم ، از طریق اپلیکیشن بوکینگ مشغول جستجوی هتل شدیم و از طرفی هم داشتیم بررسی می کردیم با چه وسیله ای از فرودگاه به شهر توکیو بریم .در طول این مدت کانتر اتوبوسهای لیموزین فرودگاه بسته شد و من فکر کردم مشغول تعویض شیفت هستند ، غافل از اینکه واقعا تعطیل شده بودند .

• 

• 

به دوستم گفتم سری هم به قطار بزنیم ! به سمت ایستگاه قطارهای مستقر در فرودگاه ناریتا زدیم و با سازمانی عظیم از خطوط و شرکتهای راه آهن مواجه شدیم . دردسر پیدا کردن هتل از یک طرف و خرید بلیط قطار و مترو متناسب با آن هتل هم از یک طرف ، برای کسی که اولین بار هست به ژاپن آمده و هیچ اطلاعی از شرایط آنجا ندارد کار ساده ای نیست .

• 

• 

از طرفی هم با کنسل شدن ماشین گفتم سری به دفتر فروش بلیط های چندروزه که برای توریست ها هست بزنم ، این بلیط ها در اکثرکشورها با نام Pass فروخته می شوند که خصوصا در اروپا خیلی متداول هست.در ژاپن برای سفر بین شهرهای مختلف با قطار بین شهری و مترو و اتوبوس شهری قابل استفاده هستند . و در اروپا نیز مثلا 1 ، 2 ، 3 یا چند کشور رو شامل میشن و قیمت آنها بستگی به تعداد روز و تعداد کشور دارد .

این بلیط ها اغلب برای توریست ها گزینه مناسبی هستند ، مثلا اگر شما کل اروپا و 7 روز را انتخاب کنید می توانید به مدت 7 روز از ساعتی که اولین سفر را آغاز کردید از کلیه امکانات ریلی و اتوبوسهای اروپا بدون محدودیت استفاده نمایید .در واقع اگر کل وقت خود را هم در قطار و مترو باشید و مدام از این کشور به آن کشور بروید کسی با شما کاری ندارد.

جهت اطلاعات بیشتر می توانید به لینک های زیر مراجعه نمائید :

• پس ژاپن
• پس اروپا

خرید بلیط توکیو

القصه رفتیم دفتر فروش و متاسفانه آن دفتر فقط در ساعات اداری باز بود و تنونستیم جواب بگیریم ، به ناچار دنبال خرید بلیط قطار رفتیم که هرچی نگاه کردیم سر در نیاوردیم .در واقع درگیر پیداکردن هتلی بودم که به مرکز شهر و جاهای دیدنی توکیو نزدیک باشه و بلیط هم برای رفتن از فرودگاه تا اونجا بخرم و تنظیم اینها باهمدیگر کمی زمان بر شد و متاسفانه دفتر فروش بلیط قطار هم تعطیل شد و متصدی اشاره کرد که باید بلیط را از دستگاه بگیرید.

دستکاهها فروش بلیط

بالای دستگاهها نقشه ای از ایستگاهها وجود دارد که به ندرت انگلیسی هم نوشته شده و زیر هر ایستگاه 2 عدد هست ، مثلا 140 نوشته و کمی زیر آن هم 70 نوشته که بعدا فهمیدیم قیمت بزرگسال و کودکان هست.این قیمت هرچه از ایستگاه مبداء دور می شود بیشتر می شود و در واقع شما باید مبلغ مبدا تا مقصد را محاسبه و سپس از دستگاه بلیط خریداری نمائید .درواقع عددهایی هم که روی دستگاه نوسته شورت کات به مبلغ نهایی برای سهولت خرید هست که ابتدای امر برای ما خیلی گیج کننده بود.

• 

• 

البته جای نگرانی نیست ، خوشبختانه دستگاهها چند زبانه هستند و پس از تبدیل به انگلیسی دیدم گزینه مبدا و مقصد رو داره که قابلیت سرچ ایستگاه رو حرف به حرف داشت.مثلا برای ایستگاه Shumida پس از تایپ S فقط اونایی که با S شروع می شوند فیلتر می شدند و خلاصه با تایپ چند حرف ایستکاه مورد نظر نمایان میشد و از دکمه های سمت چپ تعداد رو هم انتخاب می کردیم و مبلغ مشخص می شد .

دستگاه قابلیت دریاف اسکناس، سکه و کارت اعتباری رو داره و پس از پرداخت مبلغ Ticket رو تحویل میده

استفاده از بلیط

تیکت رو در هنگام ورود به گیت وارد دستگاه می کنید و در کسری از ثانیه انتهای گیت تحویل می گیرید و یک سوراخ هم در آن ایجاد شده است .

تذکر

این بلیط را باید تا مقصد به همراه داشته باشید تا هنگام خروج هم به دستگاه تحویل بدین تا درب باز بشه و بتونین خارج بشین . البته اگر مشکلی نباشه و مبلغ مسیر درست باشه دستگاه بلیط رو در مقصد می گیره و درب را باز می کنه و دیکه تحویل شما نمیده.

حرکت به سمت توکیو

بلاخره هتل رو در شهر توکیو رزرو کردیم در محله نیشی کاوگوشی به نام Coco Stay.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

هتل بسیار تمیز ، زیبا و مجهزی بود . فقط برخلاف هتلهای دیگر ساعت تخلیه یا همون Check out آن 11 بود (برخلاف همه هتلها) که همین امر باعث شد 2 هزار ین جریمه بدهیم برای 1 ساعت تاخیر و 2 نفر مسافر. ودر اتاق هتل علاوه بر تلویزیون کابلی و یخچال ، کتری برقی هم بود و در طبقه سوم هتل فضای اشتراکی شامل 2 عدد آشپزخانه Open و 2 دستگاه صندلی ماشاژ ، کتابخانه جالب ، کرسی ، تخت خواب آویز و …. بود .البته در طبقه 6 مجموعه سرویس بهداشتی و حمام خانمها و در طبقه 2 هم مخصوص آقایان بود که حوضچه جکوزی مانندی هم در آن وجود داشت.