شروع سفر
روز شنبه سه آذر مصادف با 24 نوامبر حدود ساعت 12:45 شب سفر خود به اروپا را آغاز کرده و به سمت فرودگاه امام خمینی راه افتادیم.
ساعت 1:40 به فرودگاه رسیدیم، گیت برای check in باز شده بود از مسئول مربوطه سوال کردم ما بار نداریم و آنلاین check in کردیم، طبق معمول فرمودند باید در صف بایستید و از طریق کانتر مجددا check in شوید.
پرداخت عوارض خروج و check in و دریافت کارت پرواز و کنترل پاسپورت تا ساعت 2:30 انجام شد و در سالن پرواز منتظر اعلام ماندیم.
ساعت 4:25 دقیقه هواپیما شروع به حرکت به سمت فرودگاه صبیحا گوگچین استانبول کرد.
هواپیما یک ایرباس A320 تقریبا نو بود، درساعت 7:47 درفرودگاه استانبول نشستیم.
ماجراهای استانبول
با توجه به اینکه ترانزیت ما حدود 3 ساعت بود، تصمیم گرفتیم به استانبول برویم، بنابراین از مسیر ترانزیت خارج شدیم و پس از عبور از پاسپورت کنترل و درج مهر ورود به ترکیه از فرودگاه خارج شدیم، با توجه به تابلو های راهنما به قسمت خروجی ترمینال مخصوص اتوبوس های VIP رفتیم.
اتوبوس مخصوص میدان تکسیم را پیدا کرده و سوار شدیم، برای استفاده از این اتوبوس ها، میتوان از استانبول کارت استفاده کرد و همچنین نفری 18 لیر در اتوبوس نقدا پرداخت کرد.
این اتوبوس ها متعلق به فرودگاه هستند و روی آنها علامت HAVABUS درج شده.
اتوبوس پس از سوارکردن مسافران در ساعت 8:03 به سمت میدان تکسیم حرکت کرد و پس از عبور از پل معلق فلزی در ساعت 8:51 به میدان تکسیم رسیدیم.
درحوالی میدان در رستورانی صبحانه را صرف کردیم، جای شما خالی فلافل و املت و نان و کره و پنیر و عسل و چای.
اسم رستوران Seker Manti بود پس از صرف صبحانه ساعت 10:07 سوار اتوبوس های فرودگاه شدیم، و به سمت فرودگاه حرکت کردیم.
جاماندن از پرواز اروپا
بازیگوشی و تاخیر راننده اتوبوس
متاسفانه راننده اتوبوس خیلی کند بود و مدام درحال بازی کردن با سیستم navigation ماشین بود و همین امر باعث شد که ما دیر به فرودگاه رسیدیم و پس از انجام تشریفات قانونی و رسیدن به سالن پرواز از پرواز دوم خود به سمت بازل جا ماندیم.
بلافاصله به کانتر پگاسوس در سالن خروجی مراجعه کردیم و شرح ماوقع رو گفتیم، ایشان پاسپورت های مارا گرفتند و به همراه یک پلیس به پاسپورت کنترل هدایت کردند و مهرهای خروج از ترکیه را در پاسپورت ما کنسل کرده و مارا به سمت ترکیه برگرداندند.
باتوجه به نوع بلیط که خریداری کرده بودیم و تخفیف زیادی که هنگام پرداخت داشت، کلیه هزینه ی بلیط از دست رفت و مجبور به خرید بلیط جدید شدیم، با مراجعه به کانتر های پگاسوس، ترکیش و اطلس جت، متوجه شدیم که برای امروز از صبیحا پروازی به بازل وجود ندارد.
به ناچار بلیط را برای فردا جستجو کردیم از میان ایرلاین ها پگاسوس از همه ارزان تر بود و از همه مهم تر اینکه از فرودگاه صبیحا پرواز داشت و نیاز به جابه جایی فرودگاه نداشتیم، دفتر نمایندگی پگاسوس مستقر در فرودگاه قیمت بلیط یکسره برای بازل را 740 یورو، برای 3 نفر اعلام کرد، درصورتی که در اپلیکیشن پگاسوس به صورت آنلاین قیمت آن بلیط 666 یورو بود.
خرید مجدد بلیط
البته ناگفته نماند که من 3 عدد بلیط رفت و برگشت از تهران تا بازل را 550 یورو خریداری کرده بودم (یعنی 12 بلیط برای 4 پرواز) بنابراین مبلغ 666 یورو برای یک پرواز در مقابل 550 یورو برای 4 پرواز قیمتی ناجوان مردانه بود به هرجهت چاره ای نبود و بلیط را آنلاین خریدیم و مجبور شدیم تا صبح در فرودگاه بمانیم.
طبقه پایین فرودگاه صبیحا مربوط به پرواز های ورودی و طبقه بالا مربوط به پرواز های خروجی بود. در هر دو طبقه سوپرمارکت و فودکورت وجود داشت. از قبیل مک دونالد و برگرکینگ و … ، چون فرصت زیادی داشتیم با کمی وقت و جستجو متوجه شدیم در طبقه بالا، ضلع غربی، فودکورتی وجود دارد و چند مغازه متحدالشکل وجود دارند که در ابتدای نامشان با اوستا شروع میشود مثلا Osta Pide و Osta Doner که هم غذاهای بهتری داشتند و هم قیمت مناسب تری.
پس از صرف شام جهت خواندن نماز به طبقه پایین برگشتیم .
نکته ای درمورد نمازخانه
راستی یک نکته رو بگم ، در اکثر فرودگاههایی که من تا الان رفتم حتی در کشورهای بودایی نمازخانه داشتن . حالا بعضی ها به اسم Prayer’s room و بعضی ها به اسم Meditation Area و ترک ها هم که میگن Mescit . البته معمولا چند اتاق کنا هم هست که محل عبادت برای همه ادیان در آن تعبیه شده به همراه ملزومات همان دین . مثلا برای مسلمانان امکان گرفتن وضو و شستن پا و قرآن و کتاب های مذهبی و ساعت مخصوص اعلام اوقات شرعی ، برای مسیحیت کتاب های انجیل و حتی برای یهودیان یک چیزی شبیه به تریبون که روی آن کتاب مقدسشان هست قرار دارد .
سپس به سمت سالن برای استراحت رفتیم.
حرکت به سمت بازل
8 صبح بیدارشدیم و باتوجه به اینکه شب گذشته آنلاین check in کرده بودیم جهت اطمینان بیشتر به سمت کانترهای اتوماتیک Check in و کنترل گذرنامه رفتیم.
و به خاطر تجربه تلخ دیروز تصمیم گرفتیم صبحانه را در سالن خروجی بخوریم. در بخش کنترل گذرنامه ابتدا همسرم پس از درج مهر خروج از گیت رد شد، بعد نوبت پسرم شد، که مامور کنترل به ایشان گفت اقامت ترکیه را به من نشان بده. او گفت که من اقامت ترکیه ندارم، مامور پرسید گذرنامه دیگری دارید، او اعلام کرد خیر، و من تقریبا متوجه ماجرا شده بودم و ماجرای روز قبل را برای مامور کنترل تعریف کردم، ولی نپذیرفت و همسرم را نیز مجددا بازگرداندند و مهر خروج ایشان را کنسل کردند، با همراهی یک پلیس مارا به بخش روادید مستقر در فرودگاه بردند.
در دفتر مخصوص ویزا به ما اعلام کردند که شما بیش از مدت مجاز در ترکیه ماندید و الآن برایتان مشکل پیش آمده، بنده اعتراض کردم و ماجرا را توضیح دادم ولی آنها نپذیرفتند تا اینکه مهر ورود درج شده در پاسپورت را به ایشان نشان دادم و گفتم که ما دیروز ساعت 7 صبح وارد ترکیه شدیم، و به دلیل کنسل شدن پرواز مهر خروجیمان را باطل کردند و شاید به همین دلیل است که شما دچار اشتباه شدید.
افسر مربوطه تقریبا متوجه ماجرا شده بود، ولی ظاهرا این مسئله در اختیارات و دسترسی ایشان نبود. مجددا به همراه ایشان به دفتر مهاجرت و درج مهرخروج در فرودگاه رفتیم آنجا در سیستم اطلاعات مارا اصلاح کردند ولی اعلام کردند که دفعه دیگر قبل از سه ماه نمیتوانیم وارد ترکیه شویم و سفر بعدی مان به ترکیه حتما باید 3 ماه دیگر باشد. بالاخره مراحل خروج با همراهی یک پلیس و از باجه مخصوص معلولین بدون نوبت انجام شد. و به قسمت کنترل و بازرسی و سپس سالن ترانزیت منتقل شدیم و صبحانه را همانجا صرف کردیم.
حرکت به سمت اروپا
گیت خروجی ساعت 10:30 باز شد و سوار اتوبوس فرودگاه و سپس هواپیما شدیم.
و ساعت 11:16 دقیقه هواپیما ترکیه را به مقصد فرودگاه اروپایی بازل ترک کرد. در ساعت 14 به وقت ترکیه خلبان اعلام کرد که درحال فرود در فرودگاه بازل است. بنابرجدول برنامه پروازی این ساعت معادل 12 به وقت فرانسه بود.
پس از خروج از هواپیما و رسیدن به بخش پاسپورت کنترل مراحل بررسی و ورود به محدوده شنگن انجام شد و ما از قسمت ورودی مرز سوییس وارد بازل شدیم.
علت اینکه نام فرودگاه را اروپایی نوشتم به دلیل اشتراک مدیریت این فرودگاه بین کشور های فرانسه، سوییس و آلمان میباشد.
بازل درواقع شهری در سوییس است.
فرودگاه بین المللی بازل (EuroAirport Basel Mulhouse Freiburg).
این فرودگاه که در واقع در خاک فرانسه قرار گرفته است، برای ۳ کشور فرانسه، سوئیس و آلمان کار می کند.
در دهه ی ۱۹۳۰ بود که دو کشور همسایه یعنی فرانسه و سوئیس تصمیم گرفتند تا یک فرودگاه مشترک در نزدیک ترین و البته استراتژیک ترین منطقه ی موجود در بین یکدیگر بسازند. طرح های ساخت این دو کشور به علت آغاز جنگ جهانی دوم متوقف شد.
پس از گذراندن زمان جنگ، کارشناسان سوئیسی برای اجرای طح های توسعه ی این کشور از بین ۴ شهرو منطقه در سوئیس، بازل را به عنوان بهترین مکان برای تاسیس فرودگاه جدید معرفی نمودند. یکی از دلایلی که این منطقه برای ساخت انتخاب شد این بود که بازل در نزدیک ترین فاصله بین فرانسه و سوئیس قرار گرفته بوده است.
بنابراین با گفتگو بین مقامات مربوطه ی ۲ کشور تصمیم بر ساخت این فرودگاه گرفته شد. مصادف با سال ۱۹۴۶ بود که مذاکرات همکاری برای ساخت این فرودگاه برای مدتی به تعویق افتاد و بعد از آن به خواست فرانسه قرار شد تا یک فرودگاه موقت در شمال منطقه ی بلاتهایزم فرانسه ساخته شود و به این صورت پروژه جلو برود که فرانسه زمین مورد نظر را تامین نماید و سوئیس هم ساخت و ساز و منابع مالی را در اختیار بگذارد. ساخت و ساز فرودگاه موقت در تاریخ ۸ مارس شال ۱۹۴۶ شروع شد و این فرودگاه بالاخره با داشتن یک باند موقت ۱۰۰ متری به طور رسمی افتتاح شد.
حتی در بین سال های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۳ نیز این فرودگاه موقت را گسترش هم دادند. در سال ۱۹۶۰ میلادی بود که اولین پروژه ی بزرگ سازی این فرودگاه در بازل مورد تایید قرار گرفت و از آن زمان به بعد بود که در طول دهه های بعد ترمینال ها و باندهای این فرودگاه را مورد بازسازی و نوسازی و همچنین توسعه و گسترش قرار می دادند.
به این صورت بود که در سال ۱۹۸۴، پس از این که این فرودگاه در سال قبل پذیرای ۱ میلیون نفر مسافر بود با نام تجاری فرودگاه اروپایی بین المللی بازل_ مولهوس_ فرایبورگ معرفی شد که البته امروزه آن را به نام فرودگاه بین المللی بازل می شناسند. مصادف با سال ۱۹۹۲ میلادی بود که بیش از ۲ میلیون نفر مسافر از این فرودگاه استفاده نمودند و البته این عدد تا سال ۱۹۹۸ به ۳ میلیون نفر افزایش یافت.
درباره ی ایرلاین هایی که در این فرودگاه فعالیت می نمایند باید گفت که یکی از شرکت های که این فرودگاه به عنوان فرودگاه اصلی آن فعالیت می نمود، سوئیس ایر بود که پس از انحلال آن و ملی شدنش دیگر در این فرودگاه به صورت منظم پرواز ندارد.
پس از آن کراس ایر وارد این فرودگاه شد. در این زمان فرودگاه بازل با کاهش شدید تعداد مسافر روبرو شد و به هیمن خاطر اصلا ترمینال جدیدش را افتتاح هم نکرد. طولی نکشید که ایزی جت تصمیم گرفت که در این فرودگاه دارای قطب پروازی باشد و به این صورت بود که فرودگاه بازل جانی دوباره گرفت و پس از مدت ها در سال ۲۰۰۶ مسافرانش به ۴ میلیون نفر رسید.
البته در سال ۲۰۰۹ شرکت هواپیمایی رایان ایر به این فرودگاه رفته و آن را با تمام پستی ها وبلندی هایی که در تمام این مدت متقبل شده است، به عنوان یکی از فرودگاه های مرکزی خود افزود. این شرکت هواپیمایی در فکر گسترش مسیرها به این فرودگاه نیز هست.
این فرودگاه بین المللی در فاصله ی ۳٫۵ کیلومتری از شهر بازل در سوئیس قرار گرفته است. البته باید این را بگوییم که با شهر مولوش که در جنوب شرقی فرانسه است نیز در فاصله ی ۴۶ کیلومتری آن قرار گرفته است. این فرودگاه همانطور که می دانید در نزدیک ترین و البته بین ترین نقطه ی فرانسه و سوئیس قرار گرفته است اما به آلمان هم نزدیک است و به همین خاطر در اداره ی آن آلمان هم نیز دارای حق است.
این فرودگاه به عنوان یکی از فرودگاه های اصلی ایزی جت فعالیت می نماید و اکثر مقاصد آن شهرهای اروپایی و تفریحی هستند. این فرودگاه که بین فرانسه و سوئیس به صورت مشترک استفاده می شود، به صورت کامل در خاک فرانسه قرار گرفته است. مسافرانی که مقصدشان سوئیس است و در این فرودگاه فرود می آیند لازم نیست که به ترخیص و گمرک فرانسه بروند. هیئت مدیره ی این فرودگاه از ۸ عضو از فرانسه و سوئیس و همچنین ۲ مشاور از آلمان تشکیل شده است. جالب است بدانید که ساختمان فرودگاه به دو بخش جداگانه ی سوئیسی و فرانسوی تقسیم شده است.
پلیس فرانسه در این فرودگاه مجاز به انجام بررسی های تصادفی در این فرودگاه می باشد. این فرودگاه در سال ۲۰۰۹ میلادی به عنوان یکی از معاهدان پیمان شینگن پیوست. کدهای یاتا و ایکائوی این فرودگاه با دیگر فرودگاه های جهان کمی فرق دارد زیرا این فرودگاه دارای هویتی مشتر بین ۳ کشور است اما در حالت کلی برای این فرودگاه معمولا از هویت سوئیسی آن استفاده می کنند.
پس از ورود به سالن اصلی که به مناسبت کریسمس دکور جالبی در آن اجرا شده بود و درکنار آن چندعکس گرفتیم.
و با توجه به تابلو های راهنما که شمارا به کشور مقصد هدایت میکند، از سمت فرانسه خارج شدیم.
تحویل گرفتن خودرو
از کمپانی معروف AVIS یک ماشین فیات برای 10 روز به مبلغ 140 یورو رزرو کرده بودم، پس از مراجعه به کانتر مربوطه، تکمیل فرم ها و ارائه مدارک و کارت اعتباری و گواهینامه، سوییچ ماشین را تحویل گرفتیم. با توجه به آرم سوییچ متوجه شدیم که ماشین Opel هست که از ماشین درخواستی ما خیلی بهتر بود. یک کاغذ هم تحویل دادند که روی آن شماره پارکینگ ماشین و رمزعبور از گیت پارکینگ نوشته شده بود. پس از رسیدن به جایگاه ماشین، دیدیم ماشین یک Opel Corsa مدل 2017 هست که خیلی زیباتر و بهتر از fiat بود.
خوشبختانه ماشین full بود و دارای امکانات و آپشن های بسیار زیادی بود و از همه مهمتر ماشین نو بود، گرمکن های صندلی و فرمون، دارای سیستم car-play و android auto که باعث اتصال عالی گوشی اپل یا اندروید به ماشین میشد، که آپشن بسیار عالی و بدردبخوری بود. من درسفر های زمینی از اپلیکیشن Sygic استفاده میکنم که راحت تصویرش روی مانیتور ماشین افتاد و باتوجه به اندازه بزرگ اسکرین آن به راحتی هنگام رانندگی قابل مشاهده بود. برنامه ریزی قبلی ما بازدید ازشهر زیبای بازل سوییس بود و بعد از آن شهر مولوز، ولی متاسفانه به دلیل مشکل پیش آمده در فرودگاه استانبول و خستگی و اعصاب خوردگی حاصله از آن بلافاصله به سمت مقصد نهایی که شهر Dole که در فرانسه بود حرکت کردیم.
حرکت به سمت شهر Dole
فاصله فرودگاه بازل تا شهر Dole از جاده ناسیونال حدود 222 کیلومتر و 3 ساعت و 20 دقیقه میباشد و از اتوبان 200 کیلومتر و 2 ساعت.
تفاوت جاده های ناسیونال و اتوبان
به دلیل اینکه جاده های ناسیونال زیباتر هستند و امکان استراحت و توقف دارند و همچنین از پرداخت عوارض بزرگراه معاف هستند به جز در مواقع ضروری و عجله همیشه از آنها عبورمیکنیم. ساعت 13:30 از بازل حرکت کرده و ساعت 17 به شهر زیبای Dole رسیدیم در آنجا میهمان دوست عزیزمان خانواده صارمی بودیم. روز اول به دلیل خستگی زیاد مشغول استراحت و احوال پرسی بودیم. روز دوم پس از صرف صبحانه و نهار به سمت فروشگاه های بزرگ از قبیل Cora رفتیم.
استقبال از ژانویه
حال و هوای شهر به دلیل استقبال از ژانویه و همچنین جمعه سیاه بسیار متحول بود. درتمام نقاط شهر و فروشگاه های بزرگ تزیینات و نماد هایی از ژانویه و بابانوئل بود، شرکت های بزرگ شکلات سازی محصولات خودرا با بسته بندی های جدید و متنوع و با تزیینات مخصوص کریسمس عرضه میکردند. روز سوم به مرکز شهر مراجعه کردم جهت انجام کارهای بانکی و سپس به مرکز خرید. روز پنجشنبه 7 آذر، 28 نوامبر، پس از صرف صبحانه به مرکز شهر رفتیم مرکز شهر که به زبان انگلیسی City center نامیده میشود در زبان فرانسوی Centre Ville نوشته میشود ولی به سانخ ویل خوانده میشود.
در مرکزشهر کلیسای معروف Notre Dame وجود داشت این کلیسا بسیار قدیمی و بزرگ دارای سالن بسیار بزرگ و مجلل در وسط و حجره های کوچکی در اطراف بود همچنین یک اتاق درجلو و دالان ها و اتاق های متعددی در اطراف و طبقه بالا بود، بالای درب ورودی هم جایگاهی شبیه اتاق کنترل یا آپارات خانه در سینماها وجود داشت که یک نفر درآن مشغول نواختن پیانو به صورت زنده بود و موزیک خاصی که در اکثر کلیساها شنیده میشود درحال نواخته شدن بود.
کلیسای زیبای Notre Dame
از جاذبه های کلیسا نمیتوانم برایتان بگویم و چند تصویر از آن برای درک این موضوع پیوست میکنم، ضمنا برای تماشای عکس 3 بعدی میتوانید از لینک روبرو استفاده کنید : نمایش عکس سه بعدی
این بازدید حدود یک ساعت زمان برد.
شهربازی سیار
پس از خروج از کلیسا متوجه یک چرخ و فلک بزرگ و چند وسیله بازی شدیم. با نگاه کردن به چرخ و فلک متوجه شدم که حالت پرتابل دارد و به نظر میرسد که این چرخ و فلک به صورت موقت در اینجا نصب شده. پس از پرس و جو متوجه شدم این گروه هرسال قبل از کریسمس به این شهر می آیند و پس از چندروز اجرای برنامه تمام وسایل را جمع کرده و از شهر میروند.
پس از بازدید از کلیسا، شهربازی موقت، زمین چمن و استادیم و …. به منزل برگشتیم و چون قصد رفتن به پاریس را داشتم، تصمیم گرفتم شب را زودتر بخوابم تا فردا صبح زود عازم پاریس شوم.
حرکت به سمت پاریس
روز جمعه 8 آذر مصادف با 29 نوامبر ساعت 5 صبح جهت حرکت به سمت پاریس، آماده شده و ساعت 5:30 شهر Dole را به مقصد پاریس ترک کردیم. درتاریکی هوا از جاده ناسیونال شروع به حرکت کردیم و بعداز شهر Dijon در ساعت 6:20 برای خواندن نماز صبح توقف کردم. باران شدیدی میبارید، رفته رفته هوا شروع به روشن شدن کرد و هرچه هوا روشن تر میشد، زیبایی های مسیر هم جذاب تر میشدند، البته این مسیر ها در بهار و تابستان بسیار دیدنی تر هستند، ولی به هرجهت در این فصل هم سرسبز و شاد بودند. فاصله بین 2 شهر Dole و پاریس از اتوبان 370 کیلومتر و 3 ساعت و 40 دقیقه و از مسیر ناسیونال همانقدر ولی 5 ساعت و 30 دقیقه طول میکشید.
سایت کاربردی MAPPY
در اینجا یک سایت خوب برای محاسبه زمان هزینه بنزین و عوارض بزرگراه بین دوشهر به شما معرفی میکنم با استفاده از سایت Mappy میتوانید به راحتی از تمام هزینه های مربوط به جابه جایی بین 2 شهر اعم از هزینه بنزین، گازوئیل، عوارض بزرگراه و همچنین هزینه های حمل و نقل عمومی و زمان سفر مطلع شوید.
با مقایسه دقیق بین حرکت از بزرگراه یا ناسیونال متوجه شدیم که از اتوبان هزینه ی بیشتری پرداخت میکنیم و درعوض صرف جویی در زمان را به دست می آوریم بنابراین چون ما به مقصد توریستی رفته بودیم و از طرفی میخواستیم مسیرها و شهرهای بین راه را ببینیم، جاده ناسیونال را انتخاب کردیم. البته این اولین باری نبود که من در این مسیر تردد میکردم، در بین راه در یکی از پمپ بنزین های شرکت توتال جهت استراحت سرویس بهداشتی و صرف صبحانه توقف کوتاهی داشتیم.
در این سفر من و پسر بزرگم همراه بودیم و دونفری به پاریس رفتیم.
بازدید از پاریس و حراج جمعه سیاه
هدف از این سفر رسیدن به جمعه سیاه در پاریس و بازدید پسرم از شهر پاریس بود، ساعت 12:30 به پاریس رسیدیم، و در یکی از خیابان های پشتی منتهی به برج ایفل توقف کردیم و جهت بازدید از ایفل پیاده شدیم، متاسفانه دور تا دور برج ایفل را با شیشه محصور کرده بودند و تدابیر امنیتی و ورودی با گیت های حفاظتی گذاشته بودند.
البته این گیت ها سال گذشته هم بودند اما شیشه ها امسال اضافه شدند. پس از بازرسی وسایل به محوطه ایفل رفتیم ولی به دلیل سرمای شدید و صف طولانی خرید بلیط و پله ها و آسانسور از بالا رفتن برج خودداری کردیم.
پس از گرفتن چندعکس و ارائه توضیحاتی درخصوص برج به پسرم به سمت خیابان معروف Champs Eleeses یا همان شانزالیزه حرکت کردیم. پس از رسیدن به شانزالیزه یک راست به سمت فروشگاه مرکزی شیائومی و سپس اپل استور و نهایتا فروشگاه Fnac رفتیم و حدودا با یک گشت و گذار 5 ساعته درپاریس از مکان های دیدنی ازقبیل میدان سرباز و ایفل و نماد پرنسس دیانا و … به سمت شهر Dole بازگشتیم.
چون با رسیدن به پاریس فقط 1 خانه از 8 خانه نمایشگر بنزین برایمان باقی مانده بود، با استفاده از Navigation دنبال نزدیکترین پمپ بنزین گشتیم.
نزدیک ترین پمپ بنزین متعلق به شرکت توتال و در 700 متری ما بود. پس از پیداکردن آن که در طبقه همکف یک برج بود، متوجه نرخ بالای 1.75 یورویی آن شدیم. از زدن بنزین صرف نظر کردیم و وارد بزرگراه شدیم. پمپ بنزین دیگری در حوالی بزرگراه بود، این پمپ بنزین مکانیزه بود و اپراتور نداشت، دستگاه ها وجه نقد دریافت نمیکردند.
بنزین زدن اروپا
کارت اعتباری یا تیکت
کارت اعتباری را وارد کردم و پس از ورود رمز و قبل از زدن بنزین فکری به سرم زد و دکمه کنسل را وارد کردم، به دلیل کارمزدی که بابت خرید از کارت اعتباری در کشور دیگر لحاظ میشود، ترجیه میدادم هزینه بنزین را نقدا پرداخت کنم، بنابراین صبر کردم تا شخصی را پیدا کنم برای من بنزین بزند و هزینه را از من نقدا دریافت کند.
معمولا این توقع در اروپا بی جا است، با نگاه انداختن به نمایشگر مخصوص پمپ جایگاه، متوجه دستورالعمل ویدئویی بنزین زدن شدم، که نوشته بود کارت را وارد کنید یا بارکد را اسکن کنید. متوجه شدم که به غیر از کارت روش دیگری هم برای پرداخت وجود دارد. بنابراین شروع به جستجو در اطراف پمپ بنزین کردم، درگوشه پمپ بنزین و تقریبا در دورترین نقطه دیوار، دستگاهی شبیه عابربانک به چشمم خورد.
خودم را به دستگاه رساندم و متوجه شدم که اسکناس را میگیرد و بارکد تحویل میدهد. زبان دستگاه را روی انگلیسی گذاشتم و یک اسکانس 50 یورویی وارد دستگاه کردم، ولی در مورد مبلغ از من سوالی نکرد و بلافاصله عدد 50 یورو را روی نمایشگر نشان داد که در این حالت فقط امکان تایید و لغو عملیات وجود داشت، بنابراین تایید کردم و یک بارکد به ارزش 50 یورو چاپ شده و از دستگاه بیرون آمد.
من نگران بودم که اگر ماشین با کمتر از 50 یورو پر شود چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شروع به بنزین زدن کردم البته تمام بنزین را زدم و پمپ پس از زدن بنزین قطع شد، و نگرانی من بابت سرریز شدن بنزین از ماشین برطرف شد. سپس کلید خاتمه را روی دستگاه زدیم، دستگاه اعلام کرد که تمایل به دریافت رسید دارید؟ و ما تایید کردیم در رسید ارائه شده متوجه شدیم مقدار باقی مانده را صفر نشان میدهد، بنابراین اگر تمام بنزین را هم نمیزدیم و مقداری از آن باقی میماند، میتوانستیم تا یک ماه مجددا از آن استفاده کنیم، پس از پرکردن باک به سمت Dole حرکت کردیم، کلا هوا بارونی بود و کم و بیش بارندگی در سراسر فرانسه وجود داشت، درمسیر برگشت در حوالی شهر Dijon مه زیبایی وجود داشت و هوا بسیار عالی بود، ساعت 2 صبح به Dole رسیدیم.
شام در شهر دیجون
روز شنبه چون چند کار مهم کامپیوتری داشتم تا بعدازظهر در منزل ماندم و کار های خودرا انجام دادم، غروب منزل یکی از دوستان در شهر Dijon دعوت شده بودیم و دسته جمعی به شهر Dijon رفتیم و بعد از طرف شام مجددا به Dole برگشتیم. روز یکشنبه تا ظهر مشغول کارهای خودم بودم و بعد از ظهر چون میهمان داشتیم به همراه پسر و همسرم تا قبل از آمدن میهمانان گشت و گذاری در مرکزشهر، پارک جنگلی و قبرستان Dole داشتیم و ساعت 7 به منزل برگشتیم.
میهمانان آمدند و پس از صرف شام به دلیل اینکه شب گذشته نتوانسته بودیم شهر Dijon را بگردیم به همراه آنها به Dijon برگشته و شب را منزل آنها ماندیم صبح روز دوشنبه شروع به گشت در شهر Dijon کردیم.
شهر دیجون از نظر بزرگی و وسعت از شهر Dole بسیار بزرگتر و صنعتی تر است. به نوعی حال و هوای پایتخت و شهرهای بزرگ را دارد، ولی من به شخصه از زیبایی و سکوت شهر Dole بیشتر خوشم می آید. پس از گشت و گذار بعد از ظهر به شهر Dole برگشته و مشغول جمع آوری وسایل و بستن ساک ها شدیم.
آماده شدن جهت بازگشت
روز سه شنبه ساعت 16:20 برای برگشت به ایران بلیط داشتیم، و باید از شهر Dole تا فرودگاه بازل رانندگی میکردیم و ماشین را تحویل میدادیم، صبح روز سه شنبه بعد از نماز صبح درحالی که ماشین و خیابان ها از سرما یخ زده بودند، ضمن تشکر و قدردانی از خانواده محترم صارمی، خداحافظی کرده و شهر Dole را به سمت فرودگاه بازل ترک کردیم، البته چون فاصله تا فرودگاه 300 کیلومتر بیشتر نبود و پرواز ساعت 4 بعدازظهر بود ضمن مشورت با خانواده تصمیم گرفتیم با گذر از مرز سوییس وارد شهر بازل در سوییس شویم، حدود ساعت 10 به نزدیکی فرودگاه رسیدیم و طبق برنامه ریزی قبلی تصمیم گرفتیم از مرز عبور کنیم .
مرز سوئیس
درمرز بین فرانسه و سوییس با توجه به اینکه پلاک ماشین ما فرانسوی بود و همسر بنده محجبه بودند توجه پلیس مرزبانی سوییس به ما جلب شد و ماشین را متوقف کرده و خیلی با احترام پرسیدند که از کجا می آیید و به کجا میروید، آیا چیزی همراه دارید که بخواهید اعلام کنید؟ مثلا چیز ممنوعه ای یا مقدار زیادی دلار و یورو و …. ؟ پس از چند سوال به ما خوش آمد گفته و ما وارد کشور سوییس شدیم.
فاصله شهر بازل از مرز حدود 8 کیلومتر است، درشهر بازل صبحانه خوردیم، و به ماشین بنزین زدیم، البته ناگفته نماند بنزین در سوییس گرانتر هست و به ناچار 40 یورو بیشتر بنزین نزدیم، و باک ماشین را پر نکردیم، باتوجه به تجربیات قبلی، پرکردن ماشین را به برگشت و درکشور فرانسه موکول کردیم.
رانندگی در سوییس خیلی سخت است، به دلیل تابلو های متنوع، خطوط پیچیده روی زمین که شامل محل عبور عابرپیاده، دوچرخه سواران، ترن شهری و … هست و قوانین مسخره ای که در اروپا وجود دارد، مثلا هنگام حرکت در بزرگراه حق تقدم با ماشینی است که جلوتر از شماست، اگر شما در خط سبقت هستید، ماشین جلویی شما با زدن راهنما میتواند خودرا از لاین دو به سبقت رسانده، طوری که شما مجبور به ترمز کردن شوید، یا مثلا درتقاطع ها خیابانی که در منتهیالیه آن خط‌کشی وجود دارد، رانندگان باید بایستند، و حق تقدم با سمتی است که خط‌کشی ندارد بنابراین ممکن است شما بنابر عادت ایران در یک خیابان اصلی باشید ولی حق تقدم با خیابان فرعی باشد، که ممکن است در این حالت تصادف رخ دهد.
تحویل خودرو
خلاصه در ساعت 12:30 دقیقه سوییس را به سمت فرودگاه اروپایی بازل در شهر فرانسه ترک کردیم و ضمن عبور از مرز وارد فرانسه شده و به سراغ پمپ بنزین رفتیم، پمپ بنزین های توتال بیشترین نرخ که حدود 1.6 الی 1.7 یورو است را دارند، و پمپ بنزین های E.Leclerc نرخ 1.4 تا 1.5 یورو را دارند، باک ماشین را پر کرده و به سمت فرودگاه و پارکینگ مخصوص خودروهای اجاره ای رفتیم، از انجایی که کار اروپایی ها روی حساب و کتاب است، طبق نقطه GPS که در رسید ماشین درج شده بود به راحتی پارکینگ را پیدا کردیم و ماشین را در همان محلی که برداشته بودیم گذاشتیم.
و به دفتر شرکت AVIS رفتیم، هنگام تحویل سوییچ متصدی شرکت پرسیدند که همه چیز خوب بود و ضمنا باک ماشین پر است؟ سوییچ را تحویل دادیم و به سمت سالن انتظار رفتیم، چون چشممان ترسیده بود، ساعت 14 به فرودگاه رسیده بودیم و فرصت کافی داشتیم، نماز ظهر و عصر را در فرودگاه خواندیم.
پس از بازشدن کانتر چمدان هارا تحویل بار دادیم و آماده رفتن به پاسپورت کنترل و سالن ترانزیت شدیم، قسمت کنترل گذرنامه و خروجی آن برعکس موقع ورود در کنترل نیروهای فرانسوی بود، یعنی خروج ما از کشور فرانسه ثبت شد، و ورود ماهم قبلا از سمت سوییس ثبت شده بود.
ساعت 13:55 پس از طی تشریفات قانونی سوار هواپیما شدیم، پرواز حدود 3 ساعت طول کشید و ساعت 21:30 دقیقه به وقت استانبول در فرودگاه صبیحا فرود آمدیم، پس از گذر از قسمت ترانزیت وارد فرودگاه شدیم، پس از صرف شام و چای و خواندن نماز مغرب و عشا به سمت سالن ترانزیت رفتیم، ساعت 23:05 گیت باز شد و 23:50 سوار هواپیما شدیم، از آنجایی که متاسفانه پرواز های منتهی به تهران معمولا تاخیر دارند، از ساعت 23:50 تا 24:20 داخل هواپیما نشسته بودیم، سپس هواپیما استانبول را به مقصد فرودگاه امام خمینی، ترک کرد، سرانجام ساعت 3:35 صبح روز چهارشنبه به وقت ایران در فرودگاه امام خمینی به زمین نشستیم و این سفر نیز به پایان رسید…
نکته در خصوص اجاره خودرو در خارج از کشور
درسته که اجاره خودرو در خارج از کشور خیلی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه بوده و امنیت و آرامش شما را به ارمغان می آورد ولی مسائل و مشکلات خود را هم دارد .
برای اجاره ماشین در یک کشور غریبه شما باید به قوانین و مقررات و علایم ترافیکی اون کشور تسلط کافی داشته باشین چرا که پلاک ماشین شما مال همان کشور بوده و هیچ خطایی پذیرفتنی نیست . این در حالی است که شما وقتی با ماشین خود به کشور های دیگر سفر کنید از این قاعده مثتثنی هستید .
برای درک بهتر مطلب یک مثال می زنم : فرض کنید یک خارجی در تهران ماشین اجاره کند ، در تهران علاوه بر فرهنک متفاوت رانندگی قوانین اختصاصی هم مثل طرح ترافیک و محدوده زوج و فرد و مکانهای ممنوعه تردد و پارک خودرو داریم که ممکنه حتی رانندگان شهرستانی هم از اون مطلع نباشند چه برسد به یک خارجی ، حالا با این شرایط اگر ماشین خودش باشد با پلاک خارجی قطعا برایش مشکلی پیش نمیاد ولی اگر ماشین با پلاک ملی باشه بلافاصله توسط دوربینها جریمه خواهد شد.
همین وضعیت رو هم ما در خارج از کشور داریم ، ممکنه شما در یک محله قدیمی یا یک میدان یا بخش باستانی و دیدنی یک شهر در خارج از ایران توقف کنید یا یک مسیر رو اشتباه برید و …. که برای خارجی ها با پلاک خودشان قابل پذیرش نیست ولی با پلاک یک توریست نه تنها آزار دهنده نیست بلکه با شما همکاری هم خواهند کرد.
سلام آقا احمد از سایت بسیار بسیار خوبت تشکر فراوان را دارم که تجربیاتتون را در اختیار دیگران قرار میدین .
وقتی که این مطالب رو میتونم انگار خودم رفتم اینجا ها 😁😁😁
بنده دارم کارشناسی مهندسی کامپیوتر میخونم وعلاقه ی بسیار زیادی به سخت افزار و شبکه و کلا کارای عملی و سخت افزاری دارم ولی از برنامه نویسی و اینجور چیزا هیچ خوشم نمیاد وعلاقه ای بهشون ندارم.
از اونجایی که شما در این رشته استاد هستین می خواستم با شما در ارتباط باشم و راهنمایی هایی از شما داشته باشم.
ضمنا بنده در شهر کوچکی هستم که هیچ گونه امکانات یا راهنمایی برای من وجود ندارد.
خوشحال می شم بنده رو راهنمایی کنید.
بازم تشکر میکنم از این مطالب ارزشمند و تصاویر با ارزشتون.
راستی یادم رفت بگم حالا نمی دونم درسته اینجا بگم یا نه ولی میگم بنده بیماری ویتیلیگو هم دارم که توکارای گروهی و تیمی یکم خجالتیم و…
سلام آقای آل احمد
وقت بخیر
امیدوارم هر جایی که هستید سلامت و سرحال باشید
خیلی از شما ممنونم که اطلاعات توریستی تون رو به اشتراک میذارید و اینجوری باعث میشید امثال ما که عشق مسافرتن بیشتر شور و احساس جهانگردی پیدا کنن
من و همسرم توی کشور اوکراین دانشجو هستیم
و کارت اقامت ۵ ساله دانشجویی داریم
میخواهیم در انتهای سال تحصیلی امسال یه ماشین بخریم و هم خود کشور اوکراین رو بگردیم و هم در صورت امکان چندتا کشور اروپایی و در انتها به ایران!
یعنی هدف مون اینه که توی تابستون با ماشین از اوکراین به ایران بیاییم، مثلاً از مسیر اوکراین_رومانی_بلغارستان_ترکیه_ایران بیاییم
و از مسیر ایران_ارمنستان_گرجستان_روسیه_اوکراین برگردیم
با توجه به اطلاعات شما خواستم بپرسم این کار شدنی هست یا نه؟
و اینکه چه کارهای دیگه ای نیازه؟
چقدر عالی که تجربیاتتونو در اختیار قرار میدید
با سلام و تشکر از مطالب خوبتان و آرزوی موفقیت
بسیار بعید بنظر می رسه کسی که قبلا تجریه سفر خارجی داشته با توجه به تنها فرصت۳ ساعته فرودگاه را ترک کنه
سلام ، واقعا !!
پرواز داخلی هم نمیشه تازه با تاکسی ولی بهرحال مقصر راننده اتوبوس بوده 😁😁😁😁