Land trip to Armenia

جهت انجام امور اداری به مرکز شهر رفته بودیم و پس از گشتن دنبال جای پارک، که اصلا وجود نداشت ، بالاخره در میان ماشینهای پارک شده کنار یک میدان یک جای خالی پیدا کردم ، و همانجا ایستادم . برای احتیاط همسر و فرزندم هم کنار ماشین بودند و من دنبال کار رفتم.

حدودا 20 دقیقه کار من انجام شد و موقع برگشت به سمت ماشین همسر و فرزندم را دیدم که آنها هم کمی از ماشین دور شده بودند و به سمت من آمده بودند .  مجسمه وسط میدان و فضای سبز آن بسیار زیبا و دیدنی بود ، همسرم پیشنهاد داد که عکس بگیریم.

سوئیچ را به پسرم دادم و گفتم از ماشین دوربین را بیاورد. بعد از چند ثانیه آمد و گفت ماشین کجاست ؟ آمدیم سوار ماشین بشویم که دیدیم ماشین سرجای خودش نیست !! .

جالبه که از این مدت 20 دقیقه 15 دقیقه آن را همسرم درکنار ماشین بود و مشغول مرتب کردن عقب ماشین بوده .

آن لحظه ما اصلا نمیدونستیم که ماشین رو کی برده !

بلافاصله به یک ماشین پلیس مراجعه کردم و جریان را گفتم ، بدجنس گفت من انگلیسی بلد نیستم . لحظات خیلی بدی بود . خانم مغازه داری رو پیدا کردم متاسفانه ایشان هم انگلیسی بلد نبود تا اینکه رهگذری وارد بحث ما شد و گفت: نگران نباشید اینجا دزد ندارد و قطعا جای ممنوع پارک کردین و پلیس ماشین را برده .

خیلی عجیب بود که فقط در چند دقیقه ماشین را برده بودند و ما متوجه نشده بودیم . خلاصه ایشان به پلیس تماس گرفتند و آدرس پارکینگ را تلفنی گرفتند .

اول تصمیم داشتم تاکسی بگیرم ولی بعد پشیمان شدم و گفتم شاید مجبور بشم به چند اداره مراجعه کنم ، بنابراین با دوستم حسین تماس گرفتم و آدرس دادم بیان دنبالم .

داشتم آدرس را در تبلت تنظیم می کردم و منتظر دوستم بودم که دیدم پلیس آمده و در حال انتقال ماشین دیگری هستند . یک یدک کش GMC آمریکائی بود که یک محور T مانند هیدرولیک داشت و زیر چرخهای جلو قرار میداد و یک گاری بزرگ 4 چرخ هم زیر چرخهای عقب خودرو و به راحتی و بدون صدمه ماشینها رو می بردن .

همزمان دوستم هم رسید ، ما دنبال یدک کش راه افتادیم البته مسیر رو با تبلت هم چک می کردم . هر دو باهم منطبق بودند و به پارکینگ رسیدیم .

در محوطه پارکینگ سرک کشیدم ، ماشینم رو که دیدم خیالم راحت شد. به درجه داری که آنجا بود گفتم البته با اشاره که این ماشین منه و باید چه کار کنم ؟ . اشاره به روبروی پارکینگ کرد و گفت باید برم آنجا.

روبرو هم پارکینگ بود و یک اتاق جلوی آن بود که پر از افسر بودند، یکی ا افسرها کاملا به انگلیسی مسلط بود و توضیح داد که اول باید به پلیس زنگ می زدی تا بیان و برات جریمه صادر کنند . به ایشان گفتم که سیمکارت ارمنستان ندارم و اینکار رو هم در محل حمل خوردو نکرده بودم ، خودش زنگ زد به پلیس و آدرس پارکینگ رو داد و به من گفت منتظر ماشین پلیس باشم.

بعد از حدود یک ربع ماشین پلیس آمد و از من مدارک شامل : کارت ماشین ، برگ کاپوتاژ و بیمه را خواست . جالبه که تا به حال تو این همه سفر کسی به من نگفته گواهینامه ات را ببینم !!.

یک برگ جریمه 20،000 (بیست هزار) درامی صادر کرد و گفت باید بری ترمینال پرداخت کنی ! من که دیگه زانوهام شل شده بود . گفتم ترمینال کجاست ؟ مدام به سمت راست اشاره می کرد . متوجه شد که من نمی فهمم یک خانمی که جنب پارکینگ کافی شاپ داشت را همراه من فرستاد، کمی آن طرف تر از  پارپینک یک کیوسک شبیه ATM یا همان کش لس های ما بود که همه کاری می کرد . من تازه فهمیدم منظورشان از ترمینال چیست .

آن خانم آمد و بخش جرائم رانندگی را انتخاب کرد و اسم و سال تولد و شماره ماشین را وارد کرد و اسکناس را از من گرفت و وارد دستگاه کرد و به این ترتیب جریمه پرداخت شد . مجدد به اتاق افسران مراجعه کردم و فیش را از من گرفتند و یک رسید چاپی بهم دادند . سپس من را برد و گفت ماشین را چک کن ببین ما صدمه ای بهش نزده باشیم ! خیلی برام جالب بود شنیدن این جمله .

ماشین را چک کردم و گفت مشکلی نیست . سپس من را مجددا به اتاق برد و در یک دفتر شبیه دفتر اندیکاتور از من امضاء گرفت و ماشین را تحویلم داد. خلاصه یک پارک ممنوع که اصلا تابلویی هم نداشت برای من بیش از 2 میلیون تومان هزینه برداشت .

نکته : اگر در شهر دیدید به طور غیر معمول جای پارک هست یا محلی که دیگران از آن عبور نمی کنند ، کمی باخود تامل کنید شاید آنجا ممنوع باشد !